Silver Tower: Trials of Chamon & Shyish
Warhammer Quest... 2 trials (spellen dus) op 1 avond. En voor de eerste keer een vervolg op de eerste Trial of Hysh! De eerste Trial of Chamon ging (te) vlotjes waardoor we tijdig aan een tweede trial (Shyish) konden beginnen, maar dat liep een beetje uit zodat het toch weer vrij laat werd.
De Black Arc Fleetmaster (Hans die tevens met drie artefacten aan de haal ging) bleek verdwenen in of tussen het eindeloze doolhof van de Silver Tower maar werd vervangen door een heuse Wight King (Bert) die niet moest onderdoen voor onze Lord of Chaos (Ken) qua damage output. Alleen raak (of géén 1) rollen bleek soms een uitdaging. Zelfs met re-rolls.
Ikzelf besloot tegen beter weten in Krampus de Great Bray Shaman nog een kans te geven maar had daar uiteindelijk spijt van. Te lage attack (4+), geen damage output en een save om mee te lachen (6+), gekoppeld aan constant mis gooien maakte dat die er de hele tijd voor spek en bonen bijliep en de felbegeerde renown (skills!) aan z'n neus zag voorbij gaan. Toch een drietal tegenstanders kunnen domineren, én zelfs schade gedaan (extra renown). Maar het was niet genoeg.
Na de vaste eerste trial kunnen de "helden" vrij kiezen uit een zestal trials. Het vijfde (vier fragmenten van het amulet) en negende (alle acht) liggen dan weer vast. Omdat die Wight King op zich liet wachten kozen de andere twee alvast voor:
Trial of Chamon
Oftewel "metallic horrors" volgens de korte beschrijving, al was daar buiten de introductie (achtervolgd door een zwaarbewapende overmacht) weinig van te merken. Onze Lord of Chaos was de eerste runemarked player en mocht al meteen kiezen tussen standaard (1 Pink Horror) of exotic tegenstanders (3 Flamers of Tzeentch). De machtige held koos voor... de Pink Horror. Khorne zal er blij mee zijn. Onnodig te zeggen dat die het niet lang uitzong, net als de twee Blue Horrors en de Brimstones die na hem kwamen.
Even een valse start wanneer we door een magisch roze aars/portaal moeten springen en weer uitkomen in dezelfde beginkamer. De rest van de kamers en gangen vormen ook geen echte dreiging, en af en toe gaan ze een groepje acolieten, scutlings of horrors te lijf. Goed rollen op de tabellen met tegenstanders helpt ook wel, want het had véél erger kunnen zijn. Dankzij de vele respites kansen te over om achter schatten te zoeken, maar dat lukt slechts af en toe. Dobbelstenen en wij, geen beste vrienden. Alleen Ken rolde gestoord zessen op z'n speciale aanval, waardoor hij renown binnenkreeg als gek en uiteindelijk bijna verdronk in de skills.
Tussen door nog een spelletje "Blot vangen" toen de rare familiar plots verscheen. Daar was zowaar een gratis skill mee te winnen,waar onze Wight King mee aan de haal ging. Krampus stond erbij en keek ernaar. Een raar ondood creatuur komt uit een sarcofaag gewaggeld en laat een krachtige spreuk los over de helden maar de Wight King maakt er al gauw korte metten mee.
Na nog enkele gangen te doorkruisen verschijnen de (anti) helden in een soort geautomatiseerde arena vol draaiende messen waar een duel tussen twee tovenaars aan de gang is. Een troepje acolieten moedigt hen aan en - verrassing - valt ons aan zodra ze ons zien. Kleine nuance: we moeten door de messen bewegen en er bestaat een kans dat we gesneden worden telkens we onze actie daar eindigen. Maar uiteindelijk geen echte dreiging, mits enkele kleine papercuts, en de acolieten vallen weer als vliegen. We worden nog even verzwolgen en weer uitgespuugd door de Toren, waardoor we iedereen op een plek naar keuze kunnen terugzetten. Toevallig nét wanneer de Lord of Chaos wéér runemarked player is gaat de laatste acoliet neer en verkrijgt hij gratis ende voor niets een tweede stuk van het amulet.
Al kan ik me voorstellen dat met andere helden (minder damage output en re-rolls) het een stuk moeizamer kan gaan. Drie Krampussen zouden dit bijvoorbeeld niet overleefd hebben.
Maar: victorie!
Het ene trial is nog niet goed afgelopen of we worden al in een volgend gekatapulteerd (het is dat het toen nog vroeg op de avond was):
Trial of Shyish
Oftewel de "unquiet dead"... Op de vlucht voor de geesten van ontelbaar veel dode vogeltjes gooien we onszelf door een portaal bestaande uit miljoenen verweven vogelbotjes (wie verzint dit?) en komen terecht in alweer een andere deel van de oneindige Silver Tower!
Voornamelijk Grot Scutlings (gemuteerde goblins), doch nooit in aantallen die echt een uitdaging vormen. Eén keer komen we een kamer tegen vol scutlings, waar ook een Pink en twee Blue Horrors komen meespelen, en dat kostte toch wel enkele rondes om die te kuisen. Maar echt een gevaar vormden ze niet (al deden die area effecten van de Pink Horror best zeer).
En dan keert het tij voor Krampus. Overmoedig en hongerig naar renown (een eerste skill!!!) gaat hij een troep acolieten te lijf in een vergulde kamer met daarin twee vervaarlijke sarcofagen die éénieder die ernaast gewond raakt kunnen gevangen nemen. De acolieten gaan opnieuw vlotjes neer, en één van hen komt in een sarcofaag terecht, maar wanneer het aan de overgebleven tegenstanders is slaagt ééntje erin Krampus te verwonden en jawel... bye bye Great Bray Shaman! Grievously wounded belandt hij in de sarcofaag en wordt vervolgens verzwolgen door de Silver Tower...
Wanneer alle tegenstanders verslagen zijn keert onze sjamaan zwaargewond (4/4 wounds) terug en dient z'n enige schatkaart te gebruiken om zichzelf te genezen. Maar die mist z'n effect niet.
De Lord of Chaos gebruikt een artefact om een hoop acolieten te verstenen in een lastige kamer, en een dood lijk van een acoliet daagt ons uit een magisch voorwerp van hem te stelen door middel van een behendigheidsspel met de dobbelstenen. We bedanken hier vriendelijk voor en volgen de eindeloze gangen doorheen de slokdarm van één of ander onbeschrijflijk monster tot deze dood lopen in de laatste kamer vol kristallen. In deze kristallen waren rusteloze geesten rond (de unquiet dead waarschijnlijk) en we zijn niet alleen: een Skaven Deathrunner staat te palaveren met de rusteloze zielen, waarschijnlijk is hij op zoek naar ons. Dat laat de Lord of Chaos niet over zich heen gaan en hij gaat de Skaven te lijf en rolt gestoord met z'n dobbelstenen. Resultaat: 15 schade op een indrukwekkende 13 levenspunten, 2 gelukte speciale aanvallen voor een totaal van 5 renown. De Deathrunner heeft amper geweten waaraan hij dood ging.
Maar daarmee is de beproeving nog niet ten einde want de rusteloze zielen zadelen ons zowaar op met een raadsel! We palaveren onderling naar het antwoord (ik zal niks spoilen, want er is maar één raadsel hetgeen de herspeelbaarheid van deze trial toch wel zwaar vermindert)... en waarachtig! We hebben het juist! Aangezien het Krampus (ik dus) was die met het juiste antwoord kwam aanzetten (we twijfelden tussen een drietal mogelijkheden) krijgt die het derde stuk van het amulet!
Of hij er lang zal kunnen van genieten valt nog af te wachten, want in de schaduwen beweegt iets dat z'n ogen ook op dat amulet heeft laten vallen...
Wordt vervolgd...
De Black Arc Fleetmaster (Hans die tevens met drie artefacten aan de haal ging) bleek verdwenen in of tussen het eindeloze doolhof van de Silver Tower maar werd vervangen door een heuse Wight King (Bert) die niet moest onderdoen voor onze Lord of Chaos (Ken) qua damage output. Alleen raak (of géén 1) rollen bleek soms een uitdaging. Zelfs met re-rolls.
Ikzelf besloot tegen beter weten in Krampus de Great Bray Shaman nog een kans te geven maar had daar uiteindelijk spijt van. Te lage attack (4+), geen damage output en een save om mee te lachen (6+), gekoppeld aan constant mis gooien maakte dat die er de hele tijd voor spek en bonen bijliep en de felbegeerde renown (skills!) aan z'n neus zag voorbij gaan. Toch een drietal tegenstanders kunnen domineren, én zelfs schade gedaan (extra renown). Maar het was niet genoeg.
Krampus, the Great Bray Shaman
Na de vaste eerste trial kunnen de "helden" vrij kiezen uit een zestal trials. Het vijfde (vier fragmenten van het amulet) en negende (alle acht) liggen dan weer vast. Omdat die Wight King op zich liet wachten kozen de andere twee alvast voor:
Trial of Chamon
Oftewel "metallic horrors" volgens de korte beschrijving, al was daar buiten de introductie (achtervolgd door een zwaarbewapende overmacht) weinig van te merken. Onze Lord of Chaos was de eerste runemarked player en mocht al meteen kiezen tussen standaard (1 Pink Horror) of exotic tegenstanders (3 Flamers of Tzeentch). De machtige held koos voor... de Pink Horror. Khorne zal er blij mee zijn. Onnodig te zeggen dat die het niet lang uitzong, net als de twee Blue Horrors en de Brimstones die na hem kwamen.
Alweer een Pink Horror als sexy voorgerechtje
Even een valse start wanneer we door een magisch roze aars/portaal moeten springen en weer uitkomen in dezelfde beginkamer. De rest van de kamers en gangen vormen ook geen echte dreiging, en af en toe gaan ze een groepje acolieten, scutlings of horrors te lijf. Goed rollen op de tabellen met tegenstanders helpt ook wel, want het had véél erger kunnen zijn. Dankzij de vele respites kansen te over om achter schatten te zoeken, maar dat lukt slechts af en toe. Dobbelstenen en wij, geen beste vrienden. Alleen Ken rolde gestoord zessen op z'n speciale aanval, waardoor hij renown binnenkreeg als gek en uiteindelijk bijna verdronk in de skills.
Vanwaar blijven toch al die acolieten komen?
Tussen door nog een spelletje "Blot vangen" toen de rare familiar plots verscheen. Daar was zowaar een gratis skill mee te winnen,waar onze Wight King mee aan de haal ging. Krampus stond erbij en keek ernaar. Een raar ondood creatuur komt uit een sarcofaag gewaggeld en laat een krachtige spreuk los over de helden maar de Wight King maakt er al gauw korte metten mee.
Spelletje spelen met Blot!
Na nog enkele gangen te doorkruisen verschijnen de (anti) helden in een soort geautomatiseerde arena vol draaiende messen waar een duel tussen twee tovenaars aan de gang is. Een troepje acolieten moedigt hen aan en - verrassing - valt ons aan zodra ze ons zien. Kleine nuance: we moeten door de messen bewegen en er bestaat een kans dat we gesneden worden telkens we onze actie daar eindigen. Maar uiteindelijk geen echte dreiging, mits enkele kleine papercuts, en de acolieten vallen weer als vliegen. We worden nog even verzwolgen en weer uitgespuugd door de Toren, waardoor we iedereen op een plek naar keuze kunnen terugzetten. Toevallig nét wanneer de Lord of Chaos wéér runemarked player is gaat de laatste acoliet neer en verkrijgt hij gratis ende voor niets een tweede stuk van het amulet.
Lord of Chaos aka Renown Reaper
Al kan ik me voorstellen dat met andere helden (minder damage output en re-rolls) het een stuk moeizamer kan gaan. Drie Krampussen zouden dit bijvoorbeeld niet overleefd hebben.
Maar: victorie!
Het ene trial is nog niet goed afgelopen of we worden al in een volgend gekatapulteerd (het is dat het toen nog vroeg op de avond was):
Trial of Shyish
Oftewel de "unquiet dead"... Op de vlucht voor de geesten van ontelbaar veel dode vogeltjes gooien we onszelf door een portaal bestaande uit miljoenen verweven vogelbotjes (wie verzint dit?) en komen terecht in alweer een andere deel van de oneindige Silver Tower!
Een toffe bende
Voornamelijk Grot Scutlings (gemuteerde goblins), doch nooit in aantallen die echt een uitdaging vormen. Eén keer komen we een kamer tegen vol scutlings, waar ook een Pink en twee Blue Horrors komen meespelen, en dat kostte toch wel enkele rondes om die te kuisen. Maar echt een gevaar vormden ze niet (al deden die area effecten van de Pink Horror best zeer).
En dan keert het tij voor Krampus. Overmoedig en hongerig naar renown (een eerste skill!!!) gaat hij een troep acolieten te lijf in een vergulde kamer met daarin twee vervaarlijke sarcofagen die éénieder die ernaast gewond raakt kunnen gevangen nemen. De acolieten gaan opnieuw vlotjes neer, en één van hen komt in een sarcofaag terecht, maar wanneer het aan de overgebleven tegenstanders is slaagt ééntje erin Krampus te verwonden en jawel... bye bye Great Bray Shaman! Grievously wounded belandt hij in de sarcofaag en wordt vervolgens verzwolgen door de Silver Tower...
Krampus vs de sarcofaag en een meute acolieten
Wanneer alle tegenstanders verslagen zijn keert onze sjamaan zwaargewond (4/4 wounds) terug en dient z'n enige schatkaart te gebruiken om zichzelf te genezen. Maar die mist z'n effect niet.
De Lord of Chaos gebruikt een artefact om een hoop acolieten te verstenen in een lastige kamer, en een dood lijk van een acoliet daagt ons uit een magisch voorwerp van hem te stelen door middel van een behendigheidsspel met de dobbelstenen. We bedanken hier vriendelijk voor en volgen de eindeloze gangen doorheen de slokdarm van één of ander onbeschrijflijk monster tot deze dood lopen in de laatste kamer vol kristallen. In deze kristallen waren rusteloze geesten rond (de unquiet dead waarschijnlijk) en we zijn niet alleen: een Skaven Deathrunner staat te palaveren met de rusteloze zielen, waarschijnlijk is hij op zoek naar ons. Dat laat de Lord of Chaos niet over zich heen gaan en hij gaat de Skaven te lijf en rolt gestoord met z'n dobbelstenen. Resultaat: 15 schade op een indrukwekkende 13 levenspunten, 2 gelukte speciale aanvallen voor een totaal van 5 renown. De Deathrunner heeft amper geweten waaraan hij dood ging.
De Skaven Deathrunner slaat bleekjes uit...
Maar daarmee is de beproeving nog niet ten einde want de rusteloze zielen zadelen ons zowaar op met een raadsel! We palaveren onderling naar het antwoord (ik zal niks spoilen, want er is maar één raadsel hetgeen de herspeelbaarheid van deze trial toch wel zwaar vermindert)... en waarachtig! We hebben het juist! Aangezien het Krampus (ik dus) was die met het juiste antwoord kwam aanzetten (we twijfelden tussen een drietal mogelijkheden) krijgt die het derde stuk van het amulet!
Of hij er lang zal kunnen van genieten valt nog af te wachten, want in de schaduwen beweegt iets dat z'n ogen ook op dat amulet heeft laten vallen...
Wordt vervolgd...
Reacties